เป็นเรื่องปกติสำหรับคนไม่เคยนั่งสมาธิ     ที่จะเกิดความขี้กียจ     ขอให้ตั้งสัจจะกับตัวเองว่าต้องนั่งสมาธิทุกวัน     ถ้าวันไหนไม่นั่งจะรู้สึกผิด   ก็จะช่วยได้ค่ะ

การที่รู้สึกตัวเหมือนมีคนมาปลุก     และเมื่อลุกขึ้นมานั่งสมาธิแล้วนั่งได้สงบนิ่งดี    นั่นคือ   ครูบาอาจารย์มาอวยพร

การที่นั่งสมาธิแล้วรู้สึกตัวเหมือนมีคนมาสวม     นั่นเพราะ   เคยได้ยินได้ฟังจากคนอื่น    และจินตนาการเอง     หรือตัวคุณ   ครอบครัวคุณ    ได้เกี่ยวข้องกับการรับเป็นร่างทรง     หรืออาจจะเป็นพวกสัมภเวสีมาขอส่วนบุญ

การนั่งสมาธิแล้วรู้สึกตัวหมุนเหมือนลูกข่าง     เป็นเพราะคุณนั่งในเวลาดึกเกินไป1.30น.  ร่างกายอ่อนเพลีย   ง่วงนอน          ร่างกายกับจิตเป็นคนละส่วนกัน       ร่างกายต้องการพักผ่อนแต่จิตตั้งมั่นที่จะนั่งสมาธิ       จึงเกิดการกดข่มของจิตทำให้มีอาการหมุนเหมือนลูกข่าง    

เมื่อเกิดอาการหมุนขึ้น     ต้องมีสติ    เฝ้าดูอาการหมุน     มันจะหยุดเอง    แต่ถ้าเราเพลินไปกับอาการหมุนโดยหลงคิดว่าเป็นอภินิหาร     คิดว่าเป็นผู้วิเศษเป็นร่างทรง     จะทำให้เราติดอยู่ตรงนั้น     การปฏิบัติธรรมจะไม่ก้าวหน้า    เสียเวลา    เพราะเราปฏิบัติธรรมเพราะต้องการนิพพานคือหลุดพ้นจากทุกข์      หากหลงอยู่แค่การคิดว่าตนป็นร่างทรงก็จะติดอยู่อย่างนั้น

นั่งสมาธิแล้วรู้สึกว่ามีอาการขนหัวลุกและไล่ลงมาจนถึงต้นคอ    เป็นอาการของ"ปีติ" ค่ะ    เป็นอาการโดยปกติทั่วๆ ไปของผู้นั่งสมาธิ

อาการของปีติมีห้าอย่างคือ

๑ มีการขนลุกขนชัน ท่านเรียกว่าขนพองสยองเกล้า
๒ มีน้ำตาไหลจากตาโดยไม่มีอะไรไปทำให้ตาระคายเคือง
๓ ร่างกายโยกโคลง คล้ายเรือกระทบคลื่น
๔ ร่างกายลอยขึ้นเหนือพื้นที่นั่ง บางรายลอยไปได้ไกลๆ และลอยสูงมาก
๕ อาการกายซู่ซ่า คล้ายร่างกายโปร่ง และใหญ่โตสูงขึ้นอย่างผิดปกติ

ในบางครั้งรู้สึกว่าตากระตุกและหน้าตาเริ่มเปลี่ยน    เป็นเพราะขาดสติ     จิตไม่มีหลักยึดเกาะ    ต้องภาวนา "พุท - โธ"     ไม่อย่างนั้นความคิดจะฟุ้งไปเรื่อย       ต้องนั่งสมาธิอย่างมีสติรู้ตัวตลอดเวลา     อย่านั่งเพลินๆ ไปให้หมดเวลา

เมื่อนั่งสมาธิเสร็จทุกครั้ง    แผ่ส่วนบุญได้หมดเลยค่ะ     แผ่ถึงเจ้ากรรมนายเวร    สรรพสัตว์ทั้งหลายและสัมภเวสี       ยิ่งให้จะยิ่งได้